Episode VI: Halfway there

Lieve allemaal,

Ik ben nu al weer bijna drie weken verder sinds mijn laatste blog, en dan nu ook op de helft van mijn tijd hier. Nu pas beginnen alle toetsen, essays en andere opdrachten zich op te stapelen en de komende tijd ga ik het daar dan ook druk mee hebben. Ik heb al een foto-essay moeten inleveren, waarvoor ik op de foto moest met tien nationale monumenten en voor elk een A4'tje moest vullen met geschiedenis en het hedendaags belang van de monumenten. Niet zo moeilijk, maar tien bladzijdes voltypen vergt toch veel tijd. Ik was niet erg ver geweest tijdens de vakantieweek en dus alleen wat foto's met monumenten in Kaapstad. Daarom ben ik met een vriend Stellenbosch ingegaan voor de resterende foto's. Het regende echter nogal dus de plaatjes in mijn essay waren dan ook niet altijd om blij van te worden. Toch ben ik tevreden over wat ik heb gemaakt, zeker gezien ik er veel meer tijd in heb gestoken dan de meeste mensen (De klassieke truc groot lettertype + veel witregels werd veel toegepast onder de minder toegewijde studenten).

In mijn vorige blogje noemde ik het maken van een toets. Het was een proeftoets (om te kijken of je niet te dom bent voor de echte toets) waarvoor je 40% moet halen. Ik verwacht spoedig het resultaat hiervan. De docent raadde aan 2 A4'tjes per vraag te gebruiken, wat ik zo ongeveer gedaan heb. Toch begin ik weleens te twijfelen als ik een persoon voor me zijn hand zie opsteken voor een nieuw boekje (Wat dus betekent dat hij al 16 kantjes heeft gebruikt voor drie vragen). Ik ben wel benieuwd naar wat ik heb gescoord, misschien heb ik de toets totaal onderschat. We zullen het allemaal wel zien.

Een paar weken ben ik naar Strand geweest, deze keer om ook écht op het strand te gaan liggen. Met wat vrienden daar even vertoeft om dat we werkelijk niet wisten wat te doen en het veel te mooi weer was om hem zo voorbij te laten gaan. Daarna nog lekkere hamburgers gegeten aan de boulevard. Het was wel grappig want ik besloot die dag gezonder te gaan eten, omdat de donuts en apfelstrüdels hier veel te goedkoop zijn. Ook de heerlijkste handgemaakte, op houtvuur gebakken pizza's zijn hier slechts 5 euro. Daar wil ik nog even van genieten nu ik hier ben. Voordat ik jullie nog meer laat kwijlen en jaloers maak zal ik het verhaal nog even afmaken; toen ik met mijn mandje met vegetatie door de winkel liep, kwam ik een bekende tegen. Ze nodigde me uit om met haar en twee anderen naar Strand te gaan. Na afloop was ik helaas sociaal verplicht om hamburgers mee te eten.

Het is voor anderen misschien raar dat ik soms dagen weinig uitvreet, maar als je hier zo lang bent kun je dat je gelukkig permitteren. Ook aankomend weekend weet ik nog precies wat ik ga doen, maar mooi weer wordt het zeker! Soms pak ik ook zomaar de auto en ga ik een stuk rijden, het maakt niet zoveel uit waarheen want overal kun je genieten van een prachtig uitzicht of beboste bergen en heuvelruggen. Ik ben al best gehecht aan mijn auto, een Mercedes W123/230E uit de atoomoorlog. Hij is nogal robuust maar hij past wat dat betreft perfect bij de Afrikaanse woesternij. De lak is niet zo mooi meer maar alles zit er nog wel aan en hij is zelfs luxer dan veel auto's van mede studenten. Ook passen er 3 lijken in mijn kofferbak en heb ik een dakraam. Vooral dat laatste is geweldig aangezien de zon nu wel echt gaat schijnen hier.

Afgelopen weekend ben ik eerst wezen surfen in Muizenberg. Muizenberg is dé surflocatie in de regio. We kregen eerst instructies van een aantal stereotype surfdudes. Voor zover ze van zichzelf geen tintje hadden, waren ze aardig bruin, met blonde haren die er heel vreemd bij afstaken. Mijn haren worden nu ook weer blonder dus wie weet pas ik er over een paar weken prima tussen. Dat is dan maar goed ook want ik wil zeker nog een keer! De eerste keer surfen is altijd moeilijk met inschatten wanneer de golf je meeneemt, wanneer je moet (stoppen met) peddelen en wanneer je moet gaan staan. Ik was best wel aardig voor die eerste keer al zeg ik het zelf. Ongeveer op hetzelfde niveau van mensen die al een tiental keer had gesurft. Misschien dat mijn snowboard-ervaring een beetje meehielp of dat ik toch niet zo motorisch gestoord ben als ik dacht. Ik kon een aantal keer even staan, iets wat niet iedereen lukte. Ook apart is dat ik de enige uit de groep van 20 was die 'goofy' staat, ofwel met rechterbeen voor.

Na het surfen was het natuurlijk weer tijd voor pizza. Terwijl we aan het eten waren hoorden we dat er op het moment dat wij aan het surfen waren, haaien waren gespot. Normaal gesproken gaat er een alarm af wanneer het gevaarlijk wordt, dus ik neem aan dat ze niet heel dichtbij ons waren, maar spannend idee was het wel een beetje! Daarna gingen we door naar het Newlands Stadion nabij Kaapstad, om de wedstrijd Zuid-Afrika tegen Australië te zien. Dit was echt heel leuk om mee te maken, het was een groot volksfeest. Wat de wedstrijd nog memorabeler maakte was dat Zuid-Afrika's Springboks in de eerste helft achter stonden op de Australische Wallabies. Op de helft van het tweede deel sloeg de wedstrijd opeens om in het voordeel van de Springboks en maakten de spelers keer op keer een 'try'. Uiteindelijk was het 11-28 voor Zuid-Afrika en dat bracht een ware feeststemming.

Tenslotte had ik voor mijn HIV-AIDS-prevention course nog de opdracht om een product te ontwikkelen aan de hand waarvan kinderen konden worden ingelicht over de gevaren van SOA's en HIV. We verdeelden onze groep in kleinere groepjes, en het groepje waar ik bij hoorde moest iets verzinnen voor groep 5 en 6. De leraren vonden de kinderen nog een beetje jong voor hele uitgebreide informatie over HIV en SOA's, dus besloten we ons te richten op hygiëne. We waren ons ervan bewust dat in een land als Zuid-Afrika, en zeker in sloppenwijken, kinderen al vroeg in aanraking komen met alcoholproblemen, drugs, criminaliteit en seksueel geweld, maar besloten ons te richten op wat praktischer dingen als het wassen van handen en je reet afvegen. Dit lijken misschien zaken die vanzelfsprekend zijn voor 8 jarigen, maar zelfs deze hygiëne-maatregelen zijn nog niet echt doorgedrongen bij de achtergestelde kinderen.

We hebben een spel 'Snakes & Ladders' geknutseld , een bordspel waarbij je op vakjes met slangen en vakjes met ladders kan stappen. Via de slang 'glijd' je via zijn staart een aantal vakjes terug op het bord. Bij een ladder 'klim' je jezelf juist vooruit. Bij de slang stond iets negatiefs als 'ik heb in iemands gezicht geniest' en bij de ladder iets positiefs als 'ik heb m'n handen gewassen'. Het spel sloeg heel erg goed aan en de kinderen konden het na een tijdje uit zichzelf spelen wat leuk was om te zien. ALs pionnetjes had ik Stickeez- kleine diertjes met zuignapjes- van de Dirk in Nederland meegenomen. Ik ga daar nooit heen maar heb bij vrienden gebedeld of ze die voor me wilden sparen. Uiteindelijk meegenomen naar Afrika met het idee dat ik ze dan weg kon geven, dienen ze nu het perfecte doel. We hebben het spelbord laten lamineren en zo blijven de zuignapjes perfect zitten en wordt het geen rommel. Ook moeten de kinderen Engels lezen en tellen; twee zaken die bij de kinderen ook bij lange na nog geen experts in zijn. Zo heeft het spel ook nog eens een multidimensionale leerfunctie.

Toen we weggingen vroeg ik aan Chris uit ons groepje of hij een foto wilde maken van mij en de kinderen. Ik werd gelijk aan alle kanten besprongen en omhelsd. Het resultaat is te vinden op facebook, maar ik zal hier nogmaals de foto plaatsen. Toen was het tijd om te gaan, en terwijl ik naar de uitgang liep sleepte ik nog 1 of 2 kinderen mee aan mijn voet als een soort dweil. Ik had letterlijk moeite om naar buiten te komen want de kinderen bleven maar tegen me opspringen als dolenthousiaste honden dat doen. Eenmaal buiten moest ik nog een aantal trappen af en een straat door naar mijn auto. Dit hele stuk heeft er nog een kind als een koalabeer aan me gehangen, geen grap. verder nog een aan elke hand. De rest had het allang gezien met de drukke koters en nadat ik de laatste dwergen van me afgeschud had gingen we er al zwaaiend met gierende banden vandoor. Want eerlijk is eerlijk; wat wordt je daar moe van.

Tot de volgende keer!