Episode II: Land of the red earth

Inmiddels ben ik nu drie weken in Stellenbosch als student en avonturier. Stellenbosch is een klein maar levendig studentenplaatsje dat je op een bepaalde manier aan Mediterraan Europa doet denken. Dit komt misschien omdat ik nog niet veel van de omgeving heb kunnen zien. Om hier veel te kunnen zien heb je namelijk een auto nodig; dit heeft twee redenen. Ten eerste zijn de afstanden hier aanzienlijk langer en het openbaar vervoer slecht en onbetrouwbaar. Ten tweede is het hier gevaarlijk. Daar kom ik zo nog op terug.

Ik ben al wel met school naar Kaapstad geweest, dat was echt een hele mooie belevenis en deed me meer denken aan 'het echte Afrika'. Ik heb eigenlijk alleen nog Camps Bay gezien en Cape town CBD (Central business district). Er valt nog veel te zien dus!

Pak nu maar een drankje en een hapje want nu komt een heel verhaal over hoe ik een beeldje kocht op een strand in Kaapstad.

Op het strand mijn eerste toeristenprul gescoord; een uit hout gekerfde giraf. Hij is best lelijk maar ik heb hem uiteindelijk gekocht voor het leuke verhaal wat er achter zit. De man die hem verkocht stelde zichzelf al lachend en roepend voor van halverwege het strand en beweerde dat hij er zelf drie dagen over had gedaan om hem te maken. Ik geloofde daar natuurlijk geen reet van want iedere venter liep daar met van die beeldjes dus ik vroeg hem hoe hij dat ding dan uitkerfde. Kreeg ik een heel verhaal over het prodcutieproces van die krengen. Ik meende zelfs op te vangen dat hij een kaasschaaf gebruikte om sommige stukjes te bewerken. Daarna begint natuurlijk de onderhandeling, en dat is waar de lol pas echt begint. Ik moest zelf een prijs noemen, dus ik zei 20 Rand (dat is echt geen drol, daar was ik me bewust van, het is €1,50). Hij wilde eigenlijk wel 300R hebben (=€25). Het moeilijke is dat er heel erg op je schuldgevoel wordt ingepraat. Jij zit daar naast hem gehurkt met je Nike vest en Reeboks die samen al meer kosten dan hij in een jaar verdient, en je moet dan moeilijk gaan doen om enkele euro's. Je krijgt dan natuurlijk ook het sippe pruillipje en de 'ik heb geld nodig voor eten' speech. Wat het ethisch gezien nóg moeilijker maakt is het feit dat in tegenstelling tot de crackjunks van Rotterdam mensen hier daadwerkelijk hard moeten werken voor hun eten. Hij heette Daniël Nemani en kwam uit Malawi, ik mocht zijn paspoort zien en die stond inderdaad helemaal vol met stempels. Deze verkopers reizen dus echt vanuit heel Afrika naar hier voor een beter bestaan. Als je eenmaal aan de praat bent zijn ze heel openhartig en gezellig. Uiteindelijk werden we het eens over de prijs (lees: sip gezicht + 'een beetje eten is beter dan geen eten'). Ik heb hem daarom nog een half pak koekjes meegegeven, en daar zijn ze dan heel erg dankbaar voor. Ik wenste hem heel veel succes en een fijne dag en hij zou voor me bidden. Niet veel later kwam ik een groepje Amerikaanse studiegenoten tegen. Ze vonden mijn beeldje heel mooi en vroegen hoe veel hij was. Ik zei: 'Nou, hij wás 300 Rand. Dat vonden ze een hele mooie prijs! Goed gedaan zeg! Bijna had ik gezegd: 'Kopen? 200 Rand special price for u'. Ik had namelijk maar 50 Rand betaald, maar heb het niet gedaan want inmiddels is dat beeldje me al veel meer waard dan bovengenoemde bedragen.

Ook Stellenbosch heeft regelmatig festivals en attracties waar je heen kunt om je te vermaken, maar als je de zon ziet ondergaan (hier om 6 uur al) en de lucht rond de bergtoppen roodroze beginnen te kleuren begint het toch wel te kriebelen. De natuur in de omgeving hier moet heel mooi zijn en ik kan niet wachten om het te verkennen. Vrijdag krijg ik eindelijk mijn auto, ik kan echt niet wachten, het is je ticket naar vrijheid hier.

Ik ben hier nu helemaal gewend en op mijn plek wat het leven in Afrika betreft, maar er zijn wel dingen waar je aan moest wennen. Hoewel Stellenbosch heel veilig is in vergelijking met de rest van Zuid-Afrika is hier veel criminaliteit. Ons huis wordt omheind de Berlijnse Muur en heeft een elektrisch hek met pijlpunten erop. Vanuit meerdere hoeken lijkt het net een fort. Bij een fort hoort natuurlijk een een leger en dat komt in de vorm van ons privé beveiligingsteam voor dit huizenblok. Bovendien staan op de 'Green Route'; de veiligste zone, om de 500m bewakers en rijden ze continue door de straten. Dit is allemaal private security: die zijn hier in in grotere getale dan de politie en het leger gecombineerd.

Je zou denken dat dit allemaal een beetje overdreven is, desalniettemin is eergisteren nog ingebroken in de auto van mijn huisgenoot;die recht voor ons huis stond. Met die huisgenoot kwam ik om half vijf s'nachts thuis met die auto, hij had zijn radio in het handschoenenkastje gedaan. Er lagen dus geen kostbaarheden in het zicht; alleen MacDonalds rommel van onze nachtelijke vreetpartij. De persoon die inbrak heeft dus gewoon van een afstandje staan kijken waar hij de radio wegborg, voor hetzelfde geld was het een overvaller geweest of iets dergelijks.

Maar ik blijf er wel nuchter onder want dat is hoe het hier gaat. Je moet gewoon alert zijn en zorgen dat altijd alles goed op slot zit. De criminaliteit komt voort uit de hoge werkloosheid hier, je heb daarom heel veel voor ons soms onzinnige baantjes die mensen vervullen. Elke supermarkt heeft een team met mannetjes die er enkel en alleen zijn om blaadjes van de stoep te rapen of winkelkarretjes terug te brengen naar de winkel. In onze buurt scharrelt ook een meneertje rond die auto's wast, ook hij wilde weten hoe ik heette en waar ik vandaan kwam. Zijn gehoor is echter niet meer wat het was en uiteindelijk noemt hij me nu 'Shah Moët'. Ik heb besloten dat ik wel genoegen neem met die titel. Ik heb hem beloofd dat hij binnenkort mijn auto mag komen wassen.

Tot nu toe heb ik het heel erg naar mijn zin, maar ik kijk heel erg uit naar het eind van deze week wanneer ik de omgeving kan gaan verkennen met de auto en wellicht in het weekend ook ga 'Shark cage diven'. Ik ben ook al op een beurs geweest en er zijn echt ongelofelijk leuke dingen te doen in de omgeving dus ik kan niet wachten. Dan horen jullie zeker snel weer van mijn belevenissen :)